-yaşayanlara- 1. ölüm bahtiyar yokuşuna yukarıdan gelir göğsünde biten çiçekler öksüzdür şimdi insan her şeye tam zamanında geç kalır gül bahçesi olur kabri ihtiyar çocukların ölüm bahtiyar yokuşuna yukarıdan gelir 2. ağzı açılınca gülce konuşurdu içlerinden biri konuşunca gül dökülürdü dudaklarından gül dikenleriyle terbiye ederdi dünyayı biri gül ezgisiyle gülce söylerdi söylediklerini ağzı açılınca gülce konuşurdu içlerinden biri gülü gülce tercüme ederdi içlerinden biri tamburdan mevsimler devşirirdi güldü mü dişleriyle demir döverdi kanıyla emzirirdi yoldaşı çiçekleri gülü gülce tercüme ederdi içlerinden biri biri başını uzattı devrilen göğe türküler söylerdi gül ezgileriyle çaldığı gül söylediği gül sustuğu gül ve inatla dünyaya vermedi başını biri başını uzattı devrilen göğe biri gülce susardı öyle vakur gül ikram ederdi gül meclisine gülden bir vakitti öyle kızıl karardı bir ara kara gül gibi hâlâ susar mı öyle vakur aldılar yuğdular sonra güll