PİRUS ZAFERİ - ÖMER FARUK GÜNAY

Telaşlı ve yorucu bir günün üzerine şöyle yumuşak esvaplarımı üzerime geçirip yatağa yüz üstü kapaklanmak, uykusuz başımı yastığa gömer gömmez tahrik ve tatmin edici bir zihin sükûneti içinde kediler misali mırıl mırıl uykuya dalmayı hayatım boyunca başaramadım. Gözlerini kapar kapamaz uyuyabilen insanlara hakikaten hayranlık duyuyorum. Bazı geceler iki saati bulabilen debelenmelerin ardından zihindeki bir anlık boşluktan istifade edip uykuya dalabilirsem ne âlâ. Dün geceki mücadelem yine bu minvaldeydi. İnatçı zihnim bir türlü uykuya dalmama müsaade etmiyordu. Yenildim. Kalktım merhum Menderes'in Yassıada’da yargılanışını seyrettim. Gece gece Türk siyasi tarihinde ahkam keserek dolaşıyordum. Büsbütün kaçtı uykum. Doğruldum, rafa uzandım; birkaç kitap sayfası karıştırdıysam da diş geçiremeyeceğimi fark edince onu da kenara bıraktım. Eni sonu tütün kesesiyle göz göze geldik. Kalktım şümullü bir tütün sardım kendime. Fakat uyku hala ufukta gözükmüyordu. En iyisi mi mutad işlere devam edeyim, belli ki bugün uykudan yana hayır yok, diye geçirdim içimden çaresiz. Sandalyeye iliştim. 10 saat uyumuş da uyanmış gibi kendimi dinç hissediyordum. Başladım işlerin halline. Bir süre sonra duvar saatinin sesi gitgide boğuklaşmaya başlamış, karın boşluğumda bir uyuşukluk baş göstermiş, göz kapaklarım düşmüştü. Silsile halinde tüm bilincini uyku sarmıştı şimdi de. Sunturlu bir küfür savurmak geldi içimden. Her ne olursa olsun bir şeyden yorulup da vazgeçtiğin an hiçbir çaba göstermeden burnunun dibinde bitiyor olması insanın sinirine dokunuyor hakikaten. Bu sefer de ben direnmeye başladım. Netice-i kelam uyumadım ve nefsimin büyük canavarına karşı açtığım savaşı kazandım.  Bu elbette bir Pirus Zaferi. Olsun zafer zaferdir, kalan sağlar muzaffer. 
Herkese iyi uykular.