Sen gülünce
Yörüngesinden çıkar dünya
Silinir bilindik ne kadar yasa varsa
Samanyolu'ndan düşersin
Rahmet bekleyen avuçlarıma.
Sen gülünce
Yıldızlar demir atar karaya
Ay tutulur gülüşündeki sırra
Cebimde hüzünlü satırlarla
Sığınırım en kuytu limana
Sendeki bu güzelliği sığdıramam
Aciz mısraların arasına.
Sen gülünce
Bir tren paslı sesiyle
Yırtar bozkırın suskun bekleyişini
Rayların dilinden kopan mani
Savrulan bir yaprak misali
Deler toprağın yumuşak yüreğini.
Yorumlar
Yorum Gönder