Tamam, minareden atarım da
kardeşim aşağı inip tutmam.
Hayat sana nasıl açık
kapılardan baktı ise, bana tam tersini değil de, dörtte bir tersini yaptı, yani
hayat bana hep ığdırık duran kapıdan
baktı. Şimdi ığdırık da ne diyeceksin. Evet, bilmemende haklısın.
Sanırım yerel bir kelime.
…
Tamam, bu yöresel bir kelime,
bilemeyebilirsin. Ama Maraş’ın da Doğu Akdeniz bölgesinde olduğunu bilmen
gerekmez mi? Ne ararsın Türkiye haritasının taa doğusunda?
…
Tamam, anlıyorum yıl 1981
(bindokuzyüzseksenbir) yani on yedi yıl sonra sizin milenyuma giriyoruz ama
modernizenin ölçüsü ne ki? Çağdaşlığın, uygarlığın ölçüsü ne olabilir ki? Hem
ben çağdaşlıkla medeniyetin aynı şeyler olduğuna inanmıyorum.
…
Az mı? Fakültenin birinci
sınıfına başlamışsın. Ekmek elden su gölden, oh bolca baba parası. Bol Kordon sefası, kafeler, barlar
gel keyfim gel. Sonra da sosyalist geçinirsiniz. Moda ya, birilerinin bir
sınıftan olması. Mesela proleter sınıfı.
Sahi sen Hıristiyan-Rum
olduğunu söylemiştin. Babanda sayılır ihracatçılardanmış, yani pamuk falan
ihraç ediyormuş. …
Senin neyine gerek solculuk
molculuk, yanındaki arkadaşını desen neyse o biraz benziyor. Tabi sosyalist
olmanın da gözü kulağı var. Böyle şeylerle uğraşma, hayatını yaşa gitsin!
…
İster inan ister inanma ben
Maraşlıyım, hem de Maraş’ın köyündenim.
…
Oturuyoruz ya. Ben o tür
yerlere alışamadım. Sen çok istiyorsan git. Partiler pırtılar falan. Ben onları
sadece Türk filmlerinde görmüşümdür. Sadece özgür olmak istiyorum.
…
Tabiî ki. Benim özgürlük
anlayışım farklı. Benim için özgürlük sorumluluktur. Birilerine karşı sorumlu
olmak başka bir değer. Bunu ne sayarsan say anaya babaya karşı, memlekete karşı
hatta şimdi seninle otururken sana karşı sorumlu olabilmek. En güzeli de
insanın toprağına ve topraklarında yetişen şahsiyetlere karşı sorumlu olmak.
Ben o zaman mutlu oluyorum o zaman kendimi daha özgür hissediyorum.
…
Olabilir. Sana göre gayet
saçma gelebilir. Bireyci bireylerde bu görüş çok yaygın. Ama toplumcu
bireylerde her zaman toplumun değer yargıları ön plandadır. Buna ister töre de
ister gelenek de ister dini saplantılar de. Sizin kendinize göre bu tür
değerlere söyleyiş şekilleriniz var. Elbette senin söylediğin saçma şeylere
bende karşıyım. Bu tür tartışmalar çok basitte kalıyor artık.
…
Ya kardeşim bu ciddi şeylere
nereden girdin ki, konulara yani, şurada güzel güzel konuşuyorduk. Bana ne
Soljenistinden, Gulak Takımadalarından, Jak Landın dan, Vahşetin Çağrısından.
Ya da senin bale dersinden. Falan.
…
Farkındayım sıkıldın.
…
Konuşmalar; akşamın alaca karanlığında
yakamozları çoğalmaya başlayan denizin üzerine doğru uzayıp giderken bir ses
gidenin arkasından hafiften bağırır gibi yaparak:
“Kristin; Kemal Tahir’i de
oku, Yaşar Kemal’i, Cemil Meriç’i, hatta Necip Fazıl’ı da oku.”
Sonra da:
“Ya bu kız Hıristiyan Rum
olmasına rağmen bizim hakkımızda çok şey biliyor, ortak paydamız çok fazla”
diye mırıldandı.
…
O anda üçüncü demir kapının
çok hızlı çarpan şakırtısı geliyordu. Kocaman kocaman sürgülere geçirilen
kocaman kocaman kurbacık anahtarlarının açılışları ve kapanışları.
Ve “On iki sayımı. Haberin var
mı demir kapı kör pencere?” diyordu.
27.09.2002/Türkoğlu
Yorumlar
Yorum Gönder